Big Sur, San Francisco en Yosemite

Onderweg naar Big Sur National park doen we een kampeerstop bij Pismo/Avila beach. We doen daar 2 nachten om weer een beetje bij te komen. We merken dat de kinderen nog echt even bij moeten komen van de Disneydag. We gaan hier genieten van het zwembad en het mooi weer. Als we aankomen doen we meteen een uitje naar de lokale farmers market. Dat is een hele happening, vooral in het voorjaar/zomer. De lokale bevolking verzamelt zich elke vrijdagavond hier. Er wordt livemuziek gespeeld en de lokale boeren en restaurant bieden hier hun waar aan. De markt is op de boulevard, dus bij zonsondergang. Een mooie lokatie. We gaan daarheen met de gratis trolley. Een soort bus met een ouderwets tram interieur. Vinden de kinderen natuurlijk superieur. Als we de bus instappen krijgen we ook nog nepdollars die we kunnen gebruiken op de markt. Zal wel, denken wij… Daar aangekomen valt het oog van de kinderen meteen op de gigantische speeltuin met een dino erin. Daar kunnen ze zich even uitleven, voordat we het marktje gaan bekijken. We besluiten maar meteen ons avondeten daar te doen. Ziet er lekker uit allemaal! We pakken een megaportie nacho’s met kaas en gehakt. En tot onze verbazing kunnen we die betalen met de nepdollars!?!? We snappen er niks van, maar goed mooi meegenomen, zullen we maar zeggen. We wandelen over de markt en pakken nog net de zonsondergang mee vanaf de naastgelegen pier. Dan snel naar huis en de kinderen op bed. De volgende ochtend mogen ze lekker zwemmen met papa. Er is hier naast het zwembad ook een heet spa bad. Nou dat vinden Manik en Kono wel heel lekker. Zo lekker dat ze het gewone zwembad niet meer in willen. Met een beetje overtuiging gaan ze toch af toe in het andere zwembad om af te koelen. Nu de kinderen hun vertier hebben gehad kunnen wij nog even lekker gaan outletshoppen in buurt. Je komt in de VS regelmatig outlet shopping centers tegen. En het is soms echt belachelijk goedkoop :D. Na het shoppen stoppen we nog even bij een speeltuin aan de kust. Anouk maakt daar avondeten op de parkeerplaats en we eten heerlijk in de ondergaande zon. Na het eten maakt Anouk nog even een korte wandeling met de kids en ze zien zowaar zeehonden zwemmen in het water. Echt geweldig! 

Als de volgende morgen aanbreekt is het tijd om richting Big sur te rijden. Het is een prachtig mooie rit langs de kust. Hoge rotskliffen, woeste oceaan en hoge bomen. Big Sur is een National Park met een gigantisch bos en mooie watervallen. We vinden een campground met weer een firepit en een stromende rivier. Midden in een redwood forest. Tri mag straks weer aan de gang met zijn vuurmakerij. We kopen alvast wat extra hout in het winkeltje en marshmallows. 

In de naastgelegen camping is een mooie speeltuin, waar we gratis gebruik van kunnen maken. Deze speeltuin heeft een gigantische touwpiramide (ken je vast wel van vroeger). Met Papa klimt Manik hier voorzichtig in. Als hij eenmaal zijn draai gevonden heeft, gaat het ook al heel goed zelf. Kono wil natuurlijk ook. Met veel hulp van Anouk staat ze ook trots in het klimrek. We wandelen door het bos terug naar de camper en het is leuk om te zien hoe de kinderen zich vermaken met een stok en de omgeving. We hebben de afgelopen maanden niet veel bos gezien, dus dit is weer echt anders. Er worden nog wat stokken meegenomen voor het vuur. Als het goed aan is doen we lekker marshmallows roosteren in het vuur. De kids vinden het erg leuk om de marshmallows vast te houden bij het vuur. Een leuke ervaring voor ze. Als de kids gaan slapen, blijft Kono nog lang onrustig. Als wij al een tijdje buiten hebben gezeten, gaat Anouk binnen kijken of ze goed liggen te slapen. Ze krijgt een hartverzakking omdat Kono nergens te vinden is. Blijkt dus dat ze met slaapzak en al van hun lage bed achter, op de ladder van het hoge bed is geklommen en heeft zich onder de dekens tussen de kussens verstopt. Pffff…….. dat was schrikken!!

De volgende dag slapen we lekker uit en spelen de kinderen nog echt even lekker in het bos. Als iedereen klaar is doen we een wandeling naar een mooie waterval die in de zee uitkomt. Het is een korte wandeling langs allemaal afgronden (met hekken), dus opletten geblazen voor de kinderen. Vanaf de rand heb je tijdens de wandeling een prachtig uitzicht op de zee en de rotsen. De oceaan is hier mooi turquoise en de grijze kliffen maakt het uitzicht nog mooier. En als je de andere kant op kijkt zie je een boommassa. Erg grappig. We besluiten terug te gaan naar de camping, zodat de kids nog even lekker kunnen spelen. De campground ligt langs een rivier. Het water hierin staat nu zo laag dat Manik en Kono hier gerust in kunnen spelen. En dat doen ze met hun waterschoenen graag. Ze slepen met stenen en takken alsof ze het wekelijks doen. Mama moet er ook aan geloven, brrrr…….het water is behoorlijk koud! Ze komen uitgespeeld en vies samen met Anouk terug als Tri het vuur goed aan heeft. En dan vraagt Manik natuurlijk ‘Is het vuur goed aan Papa’. Wat hij daarmee bedoeld is ‘Ik wil een geroosterde marshmallow’ ;-).  Eentje voor het eten mag wel. Na het eten doen we er ook nog een paar om het af te leren. Het is heerlijk genieten. Anouk gaat daarna nog even lekker met ze wandelen naar de speeltuin en binnen mum van tijd zit Manik in zijn eentje hoog in de touwpiramide. Nou, dat wennen is snel gegaan ;-). Kono is zoals gewoonlijk niet weg te slaan bij de schommel. 

Dan is het alweer tijd om door te rijden naar San Francisco. We besluiten om bij Monterey bay eerst nog even boodschappen te halen en naar een gigantische speeltuin te gaan (Dennis the Menacespeeltuin). Deze heeft voor elke leeftijdscategorie een groot toestel en zelfs een heuse stoomtrein en doolhof. De kids leven zich hier echt even uit. We maken nog even pannenkoeken in de camper, alvorens door te rijden. De rit was bijzonder mooi. Onderweg naar Elephant seals kunnen kijken. Anouk heeft zelfs een walvis gespot! De rit bevat ook een aantal bruggen die ze gebouwd hebben om een een verbinding te maken tussen de bergen, o.a. de Bixby brug. Een echt architectonisch kunstwerkje. 

In San Francisco een camping aan de rand van stad. Aan het eind van de middag komen we aan op de camping. We kunnen hier een soort van trein de stad in pakken, die ons in 20 minuten in het centrum van SF brengt. Omdat de kinderen eigenlijk niet veel aan steden vinden, doen we hier 2 nachten. We gaan de stad in en wandelen richting China town. De stad doet ons veel denken aan New York. Een leuke metropool, met veel shopmogelijkheden.. voor morgen. We wandelen nog een beetje door de stad en doen ons avondeten bij een Koreaan. Onderhand is het ook al laat aan het worden en gaan we richting huis en naar bed.

De camping waar we op staan is echt een stadscamping. Dus geen zwembad of speeltuin of zo. We gaan na het ontbijt dus vroeg naar de stad. We drinken eerst even lekker een bakkie (voor de kids warme chocolademelk) bij de Starbucks voordat we gaan wandelen. We lopen langs de pieren van de stad. Bij pier 39 is het lekker toeristisch! Veel winkeltjes voor de toeristen. Niet iets waar we normaal gesproken iets aan vinden. Maar nu wel. We vinden voor Manik een gave Toy Story pet die hij van Opa en Oma nog voor zijn verjaardag krijgt. We zien nog een zeer indrukwekkende acrobatische show en bekijken uiteraard de Californische zeehonden die liggen te relaxen op de pier. Ja inderdaad, er zijn een aantal pontons voor speciaal voor de zeehonden gemaakt. Deze liggen daar te relaxen en worden door de toeristen bekeken. Of ze bekijken de toeristen terwijl ze liggen te relaxen. Het is maar net hoe je het bekijkt ;). Vanaf de pier kun je ook goed Alcatraz zien. Een bezienswaardigheid die wij, als de kids niet mee waren, zeker zouden hebben gedaan. Maar nu vinden we het niet passend. De kinderen spelen nog even in een speeltuintje en wij shoppen nog wat. We eten lekker een burger en gaan naar huis om onze rit naar Yosemite national park voor de volgende dag te plannen.

We vinden een camping in Mariposa voor 2 nachten. Dat is nog 40 miles van Yosemite, maar een goede uitvalslocatie. Het park ligt in de bossen. We doen met de kids een klein wandelingetje rond de camping, ze spelen nog even in de speeltuin. Een ook hier heeft Manik al heel snel de oude trein gespot die op het terrein staat. En als we Manik op enig moment niet kunnen vinden, heeft hij zich verschanst in die trein. En wat blijkt, ze hebben die trein omgebouwd als gameroom. Er staan allemaal videospelletjes in. Een liefhebberij die Manik alvast geërfd heeft van Tri (waar Anouk niet blij mee is), want hij is er werkelijk niet weg te slaan. We eten en ze gaan slapen. Er zit haast een soort van regelmaat in ;)

De volgende dag gaan we naar Yosemite park. Al tijdens de rit naar het park zie je de omgeving veranderen. Langs de weg stroomt een flinke rivier. Nu is hij nog vrij rustig, maar je ziet aan de oevers wel dat dit een woeste rivier kan zijn. We rijden bij binnenkomst van het park al door een stenen tunnel waarbij je hoopt dat het goed gaat met zo’n hoge camper. We rijden richting de bridal veil (bruidssluier) waterval. Dit is een behoorlijke grote waterval waar je heel dichtbij kan komen met een korte wandeling. Je wordt er zelfs nat van. En tijdens de wandeling hebben de kids al meteen weer stokken gevonden ;-). Een goed begin van de dag dus. Als we aankomen bij de waterval, sta je er nog zo’n 100 meter vanaf.  

Daarna zetten we de camper neer bij het visitors center in het park. Je kan namelijk beter de gratis park shuttlebus pakken, in plaats van zelf overal naartoe te rijden. Omdat het weekend is, is het vrij druk en is parkeren een crime. We maken eerst een wandeling naar de Yosemite falls. Een drielagige waterval, die er erg imposant uitziet. Tijdens de (flinke) wandeling zie je de bovenste en onderste laag. Deze waterval is echt gigantisch hoog! Vanaf een grote berg zie je waterval zowat vanaf de top van de berg starten. Met recht natuurschoon te noemen. Dan valt je op hoe plat Nederland eigenlijk is. Onderweg zijn er tal van omgevallen bomen, waarbij Manik het heerlijk vindt om op te klimmen samen met Papa. We wandelen weer terug richting de camper, waarbij we onderweg de shuttlebus tegenkomen die ons naar de parkeerplaats terugbrengt. Toch handig, die gratis bussen. We rijden terug naar camping, we voetballen fanatiek met de kinderen (vinden ze erg leuk) voordat ze naar bed gaan.  

Omdat er bij Yosemite echt veel te zien is, doen we hier nog een dag. We zijn wat later weg dan de bedoeling is, maar ja, je hebt vakantie. We rijden nu naar de zuidingang van Yosemite, richting de Mariposa grove. Daar aangekomen blijkt dat het Earth day is. En met Earth day is het retedruk :(. Gratis toegang, dus meer mensen… Duurt dus allemaal wat langer. Maar we komen uiteindelijk aan bij onze bestemming… Mariposa grove. Hier staan de beroemde Giant Sequoia Tree’s. Dit zijn bomen die de omtrek van je huis hebben. Door sommige kan je gewoon met een auto rijden! Ze kunnen wel 100 meter hoog worden. Impressive! Omdat de wandelingen echt lang zijn hier besluiten we een tourtje te boeken met een bus/tram, die door het park rijdt. Je rijdt dan langs alle bezienswaardigheden begeleid met een audiotour. Zo hoor je ook een leuk verhaal bij wat je ziet. Er zijn hier allerlei bomen. Sommige zijn met elkaar vergroeid bij de basis. Andere hebben een gat bij stam. Dit word veroorzaakt doordat het heartwood wegbrand, maar de buitenste lagen niet. Deze zijn vuurbestendiger en de boom kan overleven met alleen deze lagen. De rangers maken die branden, zodat de bomen zich ook weer verplanten. De zaadjes hebben namelijk een ondergrond nodig die opgeschoonde is door een goed vuurtje. Zo kunnen er dus meer sequoia’s komen. Echt indrukwekkend.  

Als we klaar zijn,  rijden we door naar Glacier (= gletsjer) point. Vanaf hier heb je een uitzicht vanaf een bergtop op de hele Yosemite valley. Onderweg merken we dat het klimaat al verandert, want er ligt aan de kant van de weg gewoon sneeuw. Manik zit meteen in de actiemodus, want hij wil graag sneeuwballen gooien. De hele vakantie heeft hij alleen sneeuw van een grote afstand gezien, dus we zetten de camper aan de kant en hij gaat samen met papa even sneeuwballen gooien natuurlijk! We komen aan bij een uitzichtpunt en wat we gisteren van beneden zagen, zien we nu van boven. En het uitzicht is echt ontzagwekkend! De bergen, de watervallen, de omgeving… echt mooi. De afstanden die we moeten afleggen zijn echter wel behoorlijk in Yosemite. We besluiten dus maar op de berg het eten te maken en daar te eten. Toch handig dat je met een camper alles bij hebt. We doen de kids hun pyjama aan en rijden in het donker naar huis, waarbij ze heerlijk in slaap vallen en we ze daarna in bed leggen. Het park heeft wel echt een heel ander gezicht in het pikkedonker. Aan verlichting voor de weg doen ze hier niet. We bereiken uiteraard wel veilig ons campeerplekkie.

De volgende ochtend spelen de kinderen nog even in de speeltuin en daarna zetten we de rit door in de richting van Death valley Nationaal park met een tussenstop in Bakersfield, omdat het anders 6 uur rijden zou zijn. En dat vinden we op 1 dag gewoon echt teveel voor de kinderen. Onderweg lunchen we even en we komen aan in het warme Bakersfield. Qua klimaat merk je echt dat we richting de woestijn gaan. Het is hier echt 30 graden. We zetten de camper op een camping pal naast een camper met collega-Nederlanders, die met twee meisjes reizen. Manik heeft als snel vriendjes gemaakt en ook Kono doet volop mee. Nadat we gegeten hebben, wordt er nog even flink gevoetbald. 

De volgende ochtend is de planning om op tijd vanuit Bakersfield de rit door te zetten richting Death Valley. Echter, deze planning loopt wat anders…….. Bij het klaarmaken van de camper voor het wegrijden, vergeten we de luifel in te klappen en rijden dus weg met de luifel open. We gebruiken de luifel eigenlijk nooit en de armen van deze staan zo hoog dat je ze niet ziet als ze uitgeklapt zijn. Dus net voordat we de weg op rijden, rijdt Anouk met de luifel tegen een lantaarnpaal aan. Ai!  De verzekering dekt dit niet! We hebben flinke schade, want de luifel is echt goed verschoven en er zijn een aantal bouten eruit gerukt. We kunnen dus echt niet meer rijden. Er moet een reparateur op locatie komen. Het contact tussen onze verhuurmaatschappij en een servicestation gaat uiterst traag. De uren tikken voorbij en we realiseren ons dat we onze planning van vandaag moeten aanpassen. Intussen wordt het erg heet in de camper, dus terwijl we wachten mogen we gelukkig even gebruik maken van het zwembad. Dat is wel heel fijn. 

Gelukkig blijken er ook hele vriendelijke Amerikanen, want er komt er 1 langsrijden die vraagt wat er gebeurd is en uiteindelijk (omdat het allemaal zo lang duurt eer er een reparateur langskomt) aanbiedt om samen met Tri de camper in elk geval rijdbaar te maken. Samen hebben ze dat in een half uurtje snel opgelost en we geven de man een paar biertjes als bedankje. We besluiten wel om nog even langs een servicestation te rijden, want tja, je wil niet op de snelweg rijden dat dat ding eraf vliegt natuurlijk. Jammer genoeg, blijkt die reparateur er toch niet heel veel kaas van gegeten te hebben, want we moeten alsnog een keer terug (dit gaan we doen in Las Vegas), maar we kunnen in elk geval rijden. Het is inmiddels al wel half 6, maar we vinden het toch wel prettig om de verloren dag een beetje in te halen, dus we besluiten alsnog om naar Death Valley te rijden. Dit is nog een flinker rit, maar dat moet dan maar. We beginnen met mooi weer, maar als snel eindigt het in een pikdonkere rit (maar gelukkig zeer veilig gereden door Tri). We komen uiteindelijk prima aan op onze camping in Panamint Springs, midden in Death Valley. Hier is het pas echt warm!

De volgende keer meer over Death Valley en de rest!