Van Wilson Promontory naar Paynesville, Mallacoota, Narooma, Batesman Bay en nu Jervis Bay

Het is natuurlijk leuk om te horen wat we allemaal doen, maar voor ons blijkt de ervaring zelf 100x leuker!

Reizen met een camper is niet iets wat we eerder gedaan hebben. Het regelen van een campeerplek valt ons tot nu toe goed mee. Het rijden met de camper gaat voor beiden goed, maar we hebben ook best een mooie luxe camper gekozen. Het is genieten om je met je ‘hele huis’ op stap te gaan. Het inpakken om weg te gaan gaat steeds sneller. De kinderen genieten hier ook echt. Het is echt mooi om te zien hoe ze een steeds sterkere band krijgen. Sommige mensen vroegen ons of de kinderen hier wel iets aan hebben. Ja, dat hebben ze. Je ziet het in hun ontwikkeling, maar ook in hun band met ons en elkaar. Je merkt wel dat Manik soms zijn huis mist, zijn speelgoed en met name ook zijn Opa, Oma en Adji en Adja. Hij is zich er wel echt van bewust van dat hij niet thuis is, maar vindt alles even geweldig. Elke avond vragen we aan de kinderen: en wat vond je het allerleukste vandaag? 

Wij genieten hier echt van de rust. Het werk missen we geen van beiden (Sorry collega’s;-)). De dagen vliegen echt om. Voordat je kids naar bed hebt gebracht en alles opgeruimd hebt en zelf ook nog wat gedaan hebt, is het al best laat. Je verveelt je dus niet. Het is ook leuk hoeveel mensen je tegenkomt, ieder met hun eigen verhaal.  De “Aussies’ praten graag, vertellen heel makkelijk hun levensverhaal, tips over de omgeving of helpen je graag. Ook het levensritme in Australië is heel relaxed. Het natuurschoon is indrukwekkend. Tot nu toe zijn we heel blij met deze stap, een cadeautje voor onszelf en is het echt genieten!

De volgende stop is Paynesville, een mooi dorpje vlakbij Lakes Entrance. 

We hebben een leuk park met een zwembad een speeltuin voor de kids gevonden. Het verrast ons eigenlijk wel hoeveel speeltuinen, BBQ plekken en openbare (schone!) toiletten hier zijn. Het blijft toch diep triest dat in Nederland zoveel gevandaliseerd word. Anyway… Hier gaan we een beetje relaxen en wandelen door het dorp. Vlakbij ligt Raymond Island. En daar zijn als het goed is heel veel Koala’s en Kangaroo’s! We wandelen het dorp in richting de ferry naar Raymonds Island. Deze doet er 5 minuten over, het is dus maar een mini ferry ;), maar Manik vindt het ‘bootje varen’ echt geweldig. 

Daar aangekomen zien we meteen een hele mooi speeltuin. De kids gaan daar graag even spelen. Tri raakt daar aan de praat met een andere Papa, die uit Australie komt. Hij en zijn gezin zijn al 7 jaar (!) aan het zeilen in de pacific. Wow! Dan valt onze reis nog mee ;-). Mooi om te horen hoe een gezin zo kan reizen met een boot. Maar goed dat wij niet kunnen zeilen……… Na gekletst te hebben beginnen we aan de speciale Koala-track. En we zien er genoeg. Dit eiland is een van de reservaten, die ze gebruikt hebben om de Koala populatie weer op te krikken en te behouden. Hier hebben ze geen natuurlijke vijanden en vertoeven ze zeer goed. Het waren er zelfs zoveel dat ze van hieruit verder uitgezet zijn. Tijdens onze wandeling krijgen we een opmerking van een voorbijganger in het Nederlands. Het blijkt een nederlander te zijn die 40 jaar geleden naar Australië is verhuisd. Hij, John Cooper (Kuiper) is ruim 80 jaar en woont op het eiland. En hij nodigt ons uit voor een drankje bij hem thuis. Hij lijkt vooral de kinderen erg leuk te vinden en zit vol verhalen. Geeft ons een doos lekkere koeken mee. En hij vond het ook fijn om zijn verhalen kwijt te kunnen. Daarna biedt deze lieve man ons ook nog aan om mee in zijn auto op zoek te gaan naar Kangeroo’s, maar onderweg zie we er helaas geen een. Het is nog steeds erg warm (>40 graden) en John verteld dat ze waarschijnlijk pas bij de schemering actief worden. We zien dus helaas ook hier weer geen Kangeroo’s, maar desalniettemin een leuke ervaring. Wel we zien wel veel koala’s en kakketoes. John zet ons af bij een strandje op het eiland waar Kono in slaap valt en Manik heerlijk in de zee speelt. Het is prachtig om te zien hoe watervrij hij is, dit in tegenstelling tot in Nederland, waar we hem zo wat moesten dwingen om in het water te gaan. We moeten hem nu echt in de gaten houden. Daarna gaan we terug naar het vasteland en halen fish & chips bij het vistentje dat John ons aangeraden heeft. En dat heeft ons allemaal goed gesmaakt, heerlijk! 

De volgende dag hebben we een bootje gehuurd en gaan we varen :D. Alleen het weer is deze dag wat minder. Het weer is echt omgeslagen. Het is bewolkt en iets kouder. We nemen onze windjacks mee en wat extra kleding en gaan met goede moed onze boot halen. Het is nog best een aardig bootje, maar we mogen maar max. 7 knopen. We gaan richting het 90 mile beach… en dat is.. 90 mijlen lang! Hoe raad je het ;) Tri mocht varen en Manik was de 1ste stuurman. Manik heeft de dag van zijn leven gehad met de boot. Hij was niet weg te krijgen bij het roer. En dan wil Kono natuurlijk ook (Kono ook, Kono ook, dat is wat ze dan de hele dag zegt). Op het meer was het winderig en soms wat regenachtig, maar toch heel lekker. Het 90 mile beach was mooi om te zien, maar door het weer zijn we er maar kort geweest. Dus nog maar lekker een stukje varen. We hebben nog tijd zat, dus we varen een inlet in. Anouk vind dat het ook tijd word om wat te varen. Na een korte instructie van Tri gaat ze aan de gang. Tri zit achter met Kono en kijkt hoe Anouk vaart en tegelijk foto’s maakt.. En hij houdt zijn mond… 5 minuten later is de boot gestrand op een zandbank ;). Uitstappen en duwen maar voor Tri dan……. Een paar minuten later gaan we verder, met Tri aan het roer. Na deze avonturen en door de toenemende regen en wind brengen we de boot terug, doen nog een wandeling in het dorp en gaan we richting de camper. Tijd om weer de volgende dag weer verder te gaan richting Mallacoota

Deze stop is iets langer rijden. We komen iets later aan, begin van de avond, maar we kunnen gewoon doorrijden naar onze plek. Dit is wel echt een flinke camping met een super mooi uitzicht op de kust. Zonsondergang, veel pelikanen, echt prachtig. Het blijft indrukwekkend hier. We parkeren ons bakbeest en gaan eerst lekker even wandelen met de kids. Nog een beetje buiten spelen en de dag is alweer voorbij. Als het weer ochtend is gaan we kijken of we een kano of wat fietsen kunnen huren. De camping is nl omringt met nationale parken, dus is fietsen een mooie manier om de omgeving te verkennen. Het wordt het fietsen. We hebben 2 mooie mountainbikes en een kindertrailer voor 2 dagen gehuurd. Dat is een soort buggy, die aan de achteras van je fiets hangt. En daar passen ze met zijn 2’n in. We doen een rondje langs het meer en dat smaakt naar meer. We checken bij de verhuur of er nog wat leuke route’s zijn en dat valt tegen. Er waren hier toch veel fietsroutes? Dan pakken we maar een wandelroute, iets wat waarschijnlijk ook zou moeten kunnen volgens de verhuur. Het blijkt een flink pittige klim, waarbij ook ergens de trailer van een trappetje moeten dragen, maar uiteindelijk komen we aan bij een mooi strandje na een tocht door hele mooie bossen. Bergaf met een trailer is trouwens ook best spannend, remmen verreist een vooruitziende blik ;). De kinderen kunnen even lekker spelen op het strandje. We zien hier veel ‘inlets’, kleine/grote uitmondingen vanuit de zee die over gaan in rivieren en waar dus veel ‘brak water’ is. Echt ideaal voor kinderen om in te spelen. Na het spelen gaan we weer terug over de (Auto)weg naar de camping. Poeh, er zitten wat flinke heuvels onderweg, maar we redden het. De volgende dag staat er nog een mooi tochtje op de planning… Eerst lekker eten en slapen… De volgende dag hebben we allebei flinke zadelpijn. Dan maar een korter tochtje, Wel leuk om weer wat mobieler te zijn door fietsen te hebben. Voor Nieuw Zeeland moeten we ook fietsen regelen.. Na de kinderen naar bed gebracht te hebben genieten we nog van de geweldige sterrenhemel. Echt zo mooi hier. Je ziet ook echt soort sterrennevel. Hoe langer je kijkt, hoe meer je ziet. De ‘ grote beer en het steelpannetje’ reizen vanaf dat moment iedere avond met ons mee, want de avonden blijken goed helder.  

Het zonnetje komt op, half 7 :( en de kinderen worden wakker. Inpakken en naar de volgende bestemming. In het inpakken en het kamp opbreken worden we al heel handig, goed samenspel en de kids raken er ook aan gewend. Ook het leven in een camper bevalt ons wel (ook voor Tri, hij heeft het al over kamperen in Nederland!). De volgende plek is Narooma. Echt een prachtige rustige camping, waar we zo ongeveer de toiletruimtes voor onszelf hebben. Hier een paar wasjes gedraaid (ja dat moet ook gebeuren) en heerlijk gewandeld met de kids op de ‘boardwalk’ langs of soms over de zee. Dat zie je hier heel veel, prachtige aangelegde voet- of fietspaden. 

De volgende dag is het wat regenachtig dag. En dat was natuurlijk de dag dat we de wandeling richting de zeehonden wilde doen. Ondanks de regen is het toch niet koud. Dus zoveel last heb je er ook weer niet van. We hebben 1 zeehond gezien en een rotspartij met daarin een gat, die lijkt op Australië en heet dus ‘Australia Rock’. Wel grappig om de zeehond in zijn natuurlijke omgeving te zien.We hebben ook hier weer veel gewandeld en als we wandelen met onze opvouwbare bolderkar blijkt dat een ware attractie voor iedereen, want mensen kennen dit hier eigenlijk niet. We krijgen vaak de vraag: mag ik er ook in?

Daarna door naar Batemans Bay. Heel dicht bij Narooma eigenlijk, 45 minuten rijden. Deze trip valt in het Australia Day weekend, Er was ons aangeraden om op tijd een camping te boeken. Dat hebben we dus gedaan. Bij de camping aangekomen blijken ze geen boeking onder onze naam te hebben. Bleken we bij de verkeerde camping te staan, Anouk had verkeerd gekeken. Maar toen we naar de camping reden waar we geboekt hadden, hadden ze ons wel staan ;). Terwijl we richting onze camping rijden zien we ook mooie kermis en een circus. Leuk om later te doen, denken we. Helaas is het wel een flink stuk wandelen richting centrum vanaf de camping (6 km). Dat is wel weer goed voor onze conditie natuurijk ;-). In de avond gaan we met de kinderen nog naar de kermis, dat is maar een kleine wandeling 3km. En dat werkt toch anders dan in NL. Je kan hier voor de kinderritjes een kaartje kopen voor $5 en voor de tieners voor $7. Je kan ook per persoon onbeperkt overal in voor $25. Uiteindelijk Manik maar een paar ritjes uit laten kiezen en die was heel blij. Kono lag KO in de rugdrager. Onwijs bedankt Suzanne en Arwen voor de rugdrager, we gebruiken hem elke dag! De volgende dag is het Australia Day! Feestelijkheid valt ons tegen. Het is geen koningsdag ;). Nu maar lekker naar het dorp gewandeld met de bolderkar en rugdrager. We kregen nog een lift aangeboden van een Aussie, want ook bij hem viel de bolderkar wel op. Maar dat ging niet helemaal goed. Nadat we instapten kreeg hij een astma-aanval en moest hij snel naar huis. Klonk ook niet goed :S, dus toch maar lopen. Het is mooi weer, dus een mooie wandeling en het idee is om terug een taxi te nemen, want het openbaar vervoer ligt stil vandaag. Als we aankomen in stadje gaan we eerst maar even lunchen. Tijdens deze heerlijke lunch met verse oesters voor Anouk zitten we naast een Nederlands gezin dat voor inmiddels 2,5 jaar geëmigreerd is naar Sydney en we kletsen even met hun over het leven in Australie vs het leven in Nederland. En NEE we gaan niet emigreren (zegt Anouk)…… We besluiten om lekker te gaan minigolfen met de kids. En dat was heel leuk. Vooral Manik vond het echt superleuk. ’s Avonds willen we een taxi terugnemen, maar die is niet te vinden, dus ja dan wordt het toch de 6 km weer terugwandelen. Met de rugdrager en de bolderkar prima te doen. De volgende dag  nog uiteraard lekker van het strand en de rust genoten. Heerlijk is het om de kinderen samen te zien spelen, ze kunnen niet met elkaar en niet zonder elkaar. Manik heeft het nog wel regelmatig over zijn ‘beste vriendjes’ en als je aan hem vraagt wie dat dan zijn: Nou, je weet toch wel, die met ons mee zijn gegaan op vakantie: Opa, Oma, Adji en Adja. 

Naar Batemans Bay zitten we vanaf vandaag op een mooie camping aan de kust in Jervis Bay, hier blijven we tot en met zondag en dan reizen we door naar Sydney. Dan leveren we de camper in en genieten we nog van een paar dagen van deze Metropool om door te gaan vliegen naar Nieuw Zeeland.